Najłatwiej dowiedzieć się jak wygląda sesja coachingowa po prostu z praktyki. Wielu coachów oferuje sesję „demo” podczas pierwszego, darmowego spotkania. O sesji coachingu można dużo pisać, ale tak naprawdę wszystko zależy od:
Próbka coachingu na pierwszej sesji da Ci najlepszą odpowiedź na to pytanie. Pozwoli Ci także zdecydować, czy dany coach jest tym, z którym chcesz ruszyć w drogę. A drogi są przecież różne. Nie w każdą zabieramy to samo i nie w każdej chcielibyśmy mieć tego samego towarzysza podróży.
Wyróżnić należy z pewnością pierwsze spotkanie z coachem od pozostałych. Wielu Coachów traktuje pierwsze spotkanie jako tzw. „sesję chemiczną”. Dzięki temu spotkaniu coach i klient zapoznają się. Klient ma okazję dowiedzieć się więcej na temat coachingu, jak i samego Coacha. Coach może wtedy opowiedzieć o swoich metodach prowadzenia coachingu. Powie jak sesje ZAZWYCZAJ wyglądają w jego wykonaniu. Odpowie na nurtujące klienta pytania.
Pierwsze spotkanie jest tym, na którym coach przybliża także wszelkie kwestie formalne. Mówi o tym, jak wygląda umowa, jak ZAZWYCZAJ wygląda częstotliwość i długość spotkań coachingowych.
Po wyjaśnieniu wszystkich wątpliwości jest miejsce na kontrakt coachingowy. Coachowie mają najczęściej wzór umowy, którą przedstawiają klientowi, ale oczywiście pozostaje otwarta sprawa negocjacji jej warunków.
Cel coachingu
Jeśli cel coachingu nie został sprecyzowany podczas pierwszego spotkania, to jest duże prawdopodobieństwo, że zadaniem klienta na kolejną sesję będzie przygotowanie właśnie takiego celu. Tak, tak - „Zadaniem”. W coachingu pojawiają się bowiem zadania od Coacha dla Klienta. Praca coachingowa odbywa się także pomiędzy sesjami. Niektórzy twierdzą, że przede wszystkim pomiędzy sesjami. To właśnie wtedy Klient ma czas na dłuższą refleksję nad pytaniami, które usłyszał od coacha i które w jakiś sposób go poruszyły. Nie jest niczym nadzwyczajnym, gdy odpowiedź na pytanie coacha przychodzi do nas w najmniej oczekiwanych momentach – w wannie, w łóżku, gdy zasypiamy, podczas chwili relaksu albo w powiązaniu z jakimś szczególnym zdarzeniem.
Zadanie coachingowe może się wiązać z tematem sesji coachingowej, ale nie musi. Najczęściej coach daje do wykonania coś, co może mniej lub bardziej bezpośrednio pomóc klientowi w jego drodze. Pamiętajmy jednak, że cały proces coachingu łącznie z zadaniami jest własnością klienta. Może przyjąć zadanie lub nie. Może je wykonać lub nie. Jeśli nie wykona zadania – to też element coachingu. Niewykonanie zadania też ma jakiś powód i też może być cennym źródłem refleksji i pracy coachingowej.
Klient przychodzi na prawdziwą pierwszą sesję coachingu i co się dzieje? Jednym z pierwszych pytań coacha będzie pytanie w stylu: „Z czym dzisiaj przychodzisz?” lub „Jaki jest Twój dzisiejszy cel?”.
Jeśli bowiem mówimy o celu w coachingu, to może on mieć dwojakie znaczenie:
Po pierwsze mamy „duży” cel coachingu, do którego dąży klient w ciągu całego procesu coachingowego. Jest to cel, który wynika z jego obecnej sytuacji życiowej. Często jest to powód, dla którego zgłosił się do coacha. Czasem powód, dla którego go do Coacha zgłoszono. Jeśli klient nie ma takiego celu... bez obaw, coach jest od tego, żeby go wesprzeć w poszukiwaniach. Czasem w codziennym zabieganiu po prostu nie mamy czasu na chwilę stanąć i zapytać się samych siebie: „Po co to wszystko?” Czasem klient rzuca jakiś zdawkowy cel, ot tak... żeby jakiś był. Jeśli rzadko sam sobie zadaje pytanie „Po co?”, usłyszy je z pewnością od coacha. Może to oczywiście być niewygodne, ale coaching nie jest po to, żeby był wygodny. Coaching jest po to, żeby wygodniejsze zrobiło się Twoje życie. Żeby dzięki odpowiednio wybranemu celowi zacząć się nareszcie spełniać.
Po drugie jest cel na „tu i teraz”. To jest ten cel, z którym klient przychodzi na tą konkretną sesję. Coś chce osiągnąć już dziś. Coś zrozumieć, coś sobie przemyśleć, odkryć albo stworzyć plan. Czasem uwiera go jakieś przekonanie, a on wcale nie wie, że go uwiera, bo nie wie, że jest jego albo, że można mieć inne.
Najczęściej obydwa cele są w jakiejś mierze spójne. Cel konkretnej sesji jest krokiem do dużego celu na cały proces. Zadaniem coacha jest upewnienie się, czy klient świadomie zbacza z kursu na danej sesji. A może wcale nie zbacza. Może to kolejny krok na ścieżce, która po prostu w danej chwili ma zakręt. Przykładowo: Cel klienta na cały proces coachingu to zwiększenie sprzedaży o 20% w stosunku do ubiegłego roku. Klient odkrył już sposoby, jak może to osiągnąć. Jest jednak przekonany, że jego szef nie będzie skłonny do proponowanych zmian. Klient zdał sobie sprawę ze swojej nieasertywnej postawy w stosunku do szefa. W danej sesji postanowił popracować nad swoją asertywnością.
Inny przykład rozbieżności pomiędzy celem na cały proces a celem na konkretną sesję to silne związanie Klienta z tym, co wydarzyło się w ostatnim czasie. Może się okazać, że Klient nie jest w stanie skupić się nad zwiększaniem sprzedaży, bo wczoraj pokłócił się z żoną i do tego zdarzenia jego myśli wciąż wracają. Dobry coach spostrzeże jego rozkojarzenie. Być może rozpoczną pracę związaną z relacjami w związku klienta.
Przebieg sesji
Żeby lepiej naświetlić przebieg sesji coachingowej, można porównać ją do rozmowy z przyjacielem. Rozmowa z przyjacielem ma następujący przebieg: Ja trochę mówię, ty słuchasz, potem ty trochę mówisz, ja słucham. Równowaga pomiędzy mówieniem a słuchaniem wygląda różnie w zależności od kompetencji komunikacyjnych obu stron. Treść rozmowy dotyczy raz mnie, raz ciebie. W coachingu wygląda to trochę inaczej. Klient mówi więcej. Coach więcej słucha i więcej słyszy. Rzadko wchodzi klientowi w słowo. Zadaje pytanie wtedy, gdy jest to w jego ocenie potrzebne. Niektóre źródła podają, że idealny rozkład mówienia w relacji coachingowej to 80% - klient, 20% - coach. Nie radziłbym jednak podchodzić do tych wytycznych z linijką. Cała uwaga w rozmowie skupia się na kliencie. Coach nie wtrąca wątków ze swojego życia. Nie radzi klientowi i nie mądrzy się. W uproszczeniu można powiedzieć, że klient właściwie rozmawia sam ze sobą. Coach jest tylko narzędziem w tej rozmowie.